Głóg jednoszyjkowy

Głóg jednoszyjkowy zwany także głożyna, ciernie białe, jaworek, bodlak, bulimączka (łac. crataegus monogyna) - nasiona

Głóg jednoszyjkowy to gatunek krzewu lub niewielkiego drzewa, dorastający do 5–10 metrów wysokości. Jego korona jest gęsta, rozłożysta, a pędy pokryte są krótkimi cierniami. Liście są klapowane, jasnozielone, o długości od 2 do 6 cm. Kwiaty białe, drobne, zebrane w baldachogrona, wydzielają intensywny zapach. Owocem jest kulisty lub lekko wydłużony, czerwony owoc (pestkowiec) o średnicy 6–10 mm, zawierający jedną pestkę (stąd nazwa „jednoszyjkowy”).

Występowanie:

Głóg jednoszyjkowy jest szeroko rozpowszechniony w Europie, zachodniej Azji oraz północnej Afryce. W Polsce występuje pospolicie w lasach, na miedzach, w zaroślach oraz jako element żywopłotów.

Siedlisko i wymagania:

Roślina tolerancyjna na warunki glebowe – rośnie zarówno na glebach żyznych, jak i ubogich, suchych i kamienistych. Dobrze znosi suszę i zanieczyszczenie powietrza, dzięki czemu często sadzona jest w miastach. Preferuje stanowiska słoneczne i półcieniste.

Kwitnienie i owocowanie:

• Okres kwitnienia: maj - czerwiec
• Okres owocowania: wrzesień - październik

Zastosowanie:

• Medycyna ludowa – surowcem zielarskim są kwiaty i owoce, wykorzystywane w leczeniu chorób serca, nadciśnienia oraz problemów z układem krążenia.
• Zieleń miejska i ogrodnictwo – stosowany jako roślina ozdobna i żywopłotowa, ze względu na gęsty pokrój i odporność na cięcie.
• Kulinaria – owoce głogu można wykorzystywać do produkcji przetworów, soków, nalewek i herbat.

Ciekawostki:

• Głóg jednoszyjkowy często mylony jest z głogiem dwuszyjkowym (Crataegus laevigata), który różni się przede wszystkim liczbą szyjek słupka w kwiatach oraz większymi owocami.
• W wielu kulturach głóg uchodził za roślinę magiczną, chroniącą przed złymi duchami.
• Jest rośliną miododajną, przyciągającą owady zapylające.